Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Γυναίκες που νίκησαν το χρόνο.. Μέρος 9ο

ΜΠΕΝΑΖΙΡ ΜΠΟΥΤΟ

(21 Ιουνίου 1953 - 27 Δεκεμβρίου 2007)

Η Κόρη της Ανατολής 

Η Μπεναζίρ Μπούτο γεννιέται στο Πακιστάν. Ο πατέρας της θα διατελέσει πρόεδρος και πρωθυπουργός της χώρας. Η Μπούτο σπουδάζει πολιτικές επιστήμες, οικονομικά και φιλοσοφία στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη. Το 1977 επιστρέφει στο Πακιστάν χωρίς πολιτικές βλέψεις. Όταν όμως την ίδια χρονιά, έπειτα από πραξικόπημα, ο πατέρας της συλλαμβάνεται και εκτελείται, ενώ η ίδια τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό, νιώθει την επιτακτική ανάγκη να ασχοληθεί με την πολιτική για το καλό της χώρας της. 

Καταφεύγει στην Αγγλία, όπου ηγείται εν εξορία του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν. Το 1986, μετά από άρση του στρατιωτικού  νόμου, επιστρέφει στο Πακιστάν. Στις εκλογές του 1988 το κόμμα της θριαμβεύει και η ίδια γίνεται η πρώτη πρωθυπουργός ισλαμικής χώρας στην ιστορία. Παλεύει για την περίθαλψη, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια, αλλά κυρίως για τη θέση της γυναίκας στη χώρα. 

Το 1990 η κυβέρνησή της κατηγορείται για διαφθορά και χάνει τις εκλογές. Όμως το 1993 επανεκλέγεται πρωθυπουργός μέχρι το 1996, όπου και πάλι αποπέμπεται λόγω διαφθοράς. 

Μέχρι το 2007 ζει εξόριστη στο Ντουμπάι, όταν όμως αποσύρονται οι κατηγορίες εις βάρος της, επιστρέφει στο Πακιστάν. Την ημέρα της υποδοχής της, 18 Οκτωβρίου 2007 γλιτώνει από βομβιστική επίθεση καμικάζι κατά την οποία σκοτώνονται 140 άτομα. Δε θα σταθεί όμως το ίδιο τυχερή δύο μήνες αργότερα. Έτσι, στις 27 Δεκεμβρίου, σε προεκλογική συγκέντρωση, καμικάζι την πυροβολεί τρεις φορές και ενεργοποιεί εκρηκτικά που σκοτώνουν άλλα 16 άτομα. Στο νοσοκομείο αφήνει την τελευταία της πνοή η πολιτικός που είχε πει "...από όλα όσα έχω κάνει για τη χώρα, θέλω να με θυμούνται για ό,τι έκανα για τις γυναίκες".

"Ονειρεύομαι ένα Πακιστάν όπου οι γυναίκες 
συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις. 
Γνωρίζω πόσο πρέπει να παλέψουμε γι' αυτό, 
αλλά με τη βοήθειά σας θα επιμείνουμε και 
με τη θέληση του Αλλάχ θα το πετύχουμε".



Βιογραφία στο :

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Γυναίκες που νίκησαν το χρόνο.. Μέρος 8ο

ΙΣΙΔΩΡΑ ΝΤΑΝΚΑΝ

(27 Μαΐου 1877 - 14 Σεπτεμβρίου 1927)

"Η μητέρα του μοντέρνου χορού"

Λίγο μετά τη γέννηση της Ισιδώρας, ο τραπεζίτης πατέρας της χάνει τα πάντα, έτσι η οικογένεια ζει στην απόλυτη φτώχεια. Μεγαλώνοντας, για να ενισχύσει οικονομικά την οικογένειά της, παραδίδει μαθήματα χορού σε παιδιά. Το 1895 γίνεται μέλος ενός θεάτρου στη Νέα Υόρκη, αλλά σύντομα το εγκαταλείπει νιώθοντας ότι την περιορίζει. Πηγαίνει στο Λονδίνο και δίνει παραστάσεις. Το θέαμα που παρουσιάζει είναι εμπνευσμένο από τις αναπαραστάσεις στα αρχαία ελληνικά βάζα. Φοράει ένα χιτώνα και οι κινήσεις είναι ελεύθερες και φυσικές. 

Επισκέπτεται διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου και ιδρύει σχολές χορού που δε βασίζονται στο μπαλέτο, αλλά σε μια πιο φυσική κινησιολογία. Όσο ελεύθερη είναι στην τέχνη της, άλλο τόσο είναι και στην προσωπική της ζωή.

Αποκτά δύο παιδιά εκτός γάμου, τα οποία σκοτώνονται σε ατύχημα. Αυτή η τραγωδία στιγματίζει την Ισιδώρα, που γίνεται όλο και πιο αυτοκαταστροφική (αλκοόλ, εφήμερες σχέσεις, οικονομικές ατασθαλίες).

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1927, μπαίνοντας στο σπορ αυτοκίνητο του συνοδού της, λέει στην παρέα της "Αντίο, φίλοι μου, πηγαίνω προς τη δόξα". Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω το μαντήλι που φορά στο λαιμό της πιάνεται στις ρόδες του αυτοκινήτου και την πνίγει. Με αυτόν τον δραματικό τρόπο φεύγει από τη ζωή η γυναίκα που καταφέρνει να επαναφέρει τον χορό στις ρίζες του ως ιερή τέχνη. Η μητέρα του μοντέρνου χορού.                                                                                   



  "Ο χορός έιναι όλη η κίνηση                                                                   
του σύμπαντος συμπυκνωμένη 
            σε ένα άτομο".

ΙΣΙΔΩΡΑ ΝΤΑΝΚΑΝ (Isadora Duncan)





Βιογραφία στο :


Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Γυναίκες που νίκησαν το χρόνο.. Μέρος 7ο

ΚΑΛΛΙΡΟΗ ΠΑΡΡΕΝ

(1 Μαΐου 1861 - 15 Ιανουαρίου 1940)

"Η πένα που αφύπνισε τις γυναίκες"                                                  


Την Πρωτομαγιά του 1861 γεννιέται στην Κρήτη η Καλλιρόη Σιγανού. Σε ηλικία 6 ετών μετακομίζουν στην Αθήνα. Οι γονείς της παρέχουν πλούσια μόρφωση και, πριν κλείσει τα είκοσι, αποφοιτά από το Αρσάκειο, λαμβάνοντας το δίπλωμα της δασκάλας με "άριστα". Αμέσως διορίζεται στην Οδησσό της Ρωσίας και διευθύνει το Παρθεναγωγείο της ελληνικής κοινότητας. 

Μερικά χρόνια αργότερα, στην Αθήνα πια, παντρεύεται τον ιδρυτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων Ιωάννη Παρρέν. Μετά από προτροπή του συζύγου της, η Καλλιρόη ακολουθεί το επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Το 1888 εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα "¨Εφημερίς των Κυριών". Έτσι, εκτός από τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας φεμινίστριας, παίρνει και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και εκδότριας.

Η εφημερίδα κάνει πάταγο, αλλά η ίδια δέχεται δριμύτατες κριτικές και απειλές λόγω των φεμινιστικών της απόψεων. 

Μετά από δικά της διαβήματα στην τότε κυβέρνηση, θα επιτραπεί η φοίτηση των γυναικών στο Πανεπιστήμιο και στο Πολυτεχνείο. Παράλληλα, παλεύει αδιάκοπα για το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, ένα δικαίωμα που τους δίνεται 9 χρόνια μετά  από τον θάνατό της.

Το συνολικό της έργο, συγγραφικό, δημοσιογραφικό, ακτιβισμού, κοινωνικό, είναι τεράστιο και οι πρωτιές της πολλές. Αν η θέση της γυναίκας στην Ελλάδα σήμερα είναι ένα μεγάλο οικοδόμημα, η Καλλιρόη Σιγανού-Παρρέν έβαλε τον θεμέλιο λίθο. 


" Η συντροφιά σου είναι πολύτιμη.
 Το ήθος σου, η τόλμη και 
 η γραφή σου θαύμα.
 Εύγε σου, Δέσποινα της φιλαλληλίας
 και της προόδου".

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ για την Παρρέν


Βιογραφία στο :

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

News from Seattle!!!

Hello everybody!!!!

I hope soon that I will upload my own video of "Living in Seattle" just to show how I see, live and experience in this city!!

Stay tuned!!!!! ;)

Γυναίκες που νίκησαν το χρόνο.. Μέρος 6ο

ΙΩΑΝΝΑ ΤΗΣ ΛΟΡΑΙΝΗΣ

(6 Ιανουαρίου 1412 - 30 Μαΐου 1430)

"Η παρθένα της Ορλεάνης"

Η Ιωάννα της Λοραίνης γεννιέται στις 6 Ιανουαρίου 1412 στη Γαλλία. Οι γονείς της είναι απλοί αγρότες. Σε ηλικία 13 ετών βλέπει το πρώτο της όραμα: ο αρχάγγελος Μιχαήλ, η αγία Μαργαρίτα και η αγία Αικατερίνη την καλούν να σώσει τη χώρα της από τους Άγγλους, στην πιο κρίσιμη φάση του Εκατοντετούς Πολέμου. Από εκείνη τη στιγμή ακούει συχνά φωνές από τον Θεό, που της δίνουν κουράγιο και δύναμη να παλέψει για τη χώρα της και να βοηθήσει τον διάδοχο του γαλλικού θρόνου Κάρολο Ζ' να επανακτήσει το στέμμα.

Καταφέρνει και πείθει τον διάδοχο να της παραχωρήσει μια μικρή στρατιωτική δύναμη για να σώσει την Ορλεάνη από την πολιορκία των Άγγλων. Αφού λύνει την πολιορκία, ακολουθεί τον Κάρολο και σε άλλες νικηφόρες μάχες, που τον οδηγούν στο στέμμα το 1429. Το 1430 η 18χρονη μόλς Ιωάννα αιχμαλωτίζεται από τους εχθρούς του Καρόλου και παραδίδεται στους Άγγλους. Δικάζεται από το φιλοαγγλικό εκκλησιαστικό δικαστήριο της Ρουέν και καταδικάζεται. Στις 30 Μαΐου 1430 καίγεται την πυρά ως αιρετική και μάγισσα. 

Η νεαρή χωριατοπούλα που έδωσε τη ζωή της για τη χώρα της παραμένει σύμβολο ταπεινότητας και πατριωτισμού". 




                                           
 "Οτιδήποτε οι άνθρωποι θεωρούν μεγαλειώδες, 
  δεν έχουν παρά να δουν την Ιωάννα της Λοραίνης
  και θα το βρουν εκεί".